افزایش غلظت میزان گازهای گلخانه ای منجر به تشدید پدیده ای بنام گرمایش جهانی گردیده است، پدیده ای که باعث شده تا میانگین دمای سالانه سطح کره زمین طی قرن گذشته 0. 74 درجه سانتی گراد افزایش یابد. گرمایش جهانی پدیده ای است که اثرات ناخوشایند فراوانی بر زندگی انسان ها و جانوران می گذارد. رخداد و شدت یافتن پدیده هایی نظیر خشکسالی، کاهش بارندگی، افزایش رخداد روزهای گرد وخاک و سیلاب نیز ناشی از پدیده تغییر اقلیم و نهایتاً گرمایش جهانی در دنیا بوده است. در این تحقیق جهت بررسی پدیده گرمایش جهانی در استان خوزستان با استفاده از روش های معمول سری های زمانی (میانگین های متحرک، معادله خط روند-ضریب خط روند) و آزمون ناپارامتریک من کندال، تغییرات درجه حرارت میانگین سالانه هوا طی دوره 2016-1988 در 8 ایستگاه سینوپتیک هواشناسی (آبادان-اهواز-امیدیه-بستان-دزفول رامهرمز-ماهشهر-مسجد سلیمان) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله حاکی از افزایش قابل ملاحظه دمای میانگین هوا در تمام ایستگاه های استان بوده، به نحوی که ایستگاه های منتخب طی دوره مطالعاتی (به جزایستگاه مسجدسلیمان روند افزایشی در سطح 5 درصد) روند افزایشی معنی داری در سطح 1 درصد نشان می دهند. همچنین ایستگاه های بستان و رامهرمز به ترتیب با 0. 107 و 0. 097 درجه سانتیگراد در هر سال، بیشترین ضریب افزایش درجه حرارت سالانه را دارا بوده اند.

معدن و صنایع معدنی با سهمی کمتر از یک درصد تولید ناخالص ملی و 5 درصد از صادرات غیرنفتی تامین کننده مواد اولیه بسیاری از صنایع است و نقش بسزایی در خودکفایی اقتصادی، اشتغال مولد، افزایش نرخ رشد اقتصادی و درآمد سرانه دارد. این در حالی است که با وجود مواهب معدنی که ایران از آن برخوردار است، صنایع معدنی نه تنها در صادرات کشور، بلکه در تولید ملی نیز جایگاه چندانی ندارد و بیانگر صادرات مواد خام و منبع محور است که نیازمند تجدیدنظر اساسی در ساختار صادرات کشور است. در این راستا، هدف اصلی این مقاله بررسی و ارزیابی کارایی 16 شرکت معدنی فعال در بورس اوراق بهادار تهران است تا ضمن ارزیابی کارایی آن ها، کاراترین شرکت ها، برای الگو برداری سایر شرکت های معدنی معرفی شوند. در این مطالعه با استفاده از روش ناپارامتری و داده های سامانه اطلاع رسانی ناشران کدال در سال 1398 ، کارایی شرکت های معدنی فعال در بورس با دو فرض، بازدهی ثابت نسبت به مقیاس و بازدهی متغیر نسبت به مقیاس ارزیابی شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که کارایی مقیاس 80 درصد و میانگین کارایی مدیریت 74 درصد است. این بدین معنی است که زیربخش های شرکت های معدنی با فرض ثبات سایر شرایط، به لحاظ مقیاس و مدیریت، دارای فضای خالی اند، به عبارتی از عوامل مورد استفاده مانند نیروی انسانی، تجهیزات استخراج، حمل و نقل و دستگاه های سنگین و سبک به طور بهینه بهره برداری نمی کنند. نتایج دیگر مطالعه نشان داد که میانگین کل کارایی شرکت های معدنی بورسی 62 درصد است که با توجه به الگو بودن شرکت های دماوند، معدنی و صنعتی گل گهر، معدنی و صنعتی چادرملو و توسعه معادن روی ایران، توصیه می شود شرکت های معدنی ناکارا برای افزایش کارایی نسبت به الگوبرداری از آن ها اقدام کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

در این تحقیق، روشی برای بهبود استخراج ویژگی غیرپارامتریک وزن دار ارایه شده است، که در مسایل تشخیص الگو در فضاهای با ابعاد بالا استفاده می گردد. روش استخراج ویژگی غیرپارامتریک وزن دار بر اساس بسط غیرپارامتریک ماتریس های پراکندگی قرار گرفته است، که پارامترهای میانگین آنها به طور جداگانه برای هر نمونه و با استفاده از مجموع وزن دار نمونه های سایر کلاس ها محاسبه می شوند. وزن هر یک از این نمونه ها بر اساس فاصله اقلیدسی آنها از نمونه اصلی (نمونه تحت بررسی) محاسبه می گردد. اما تنها با استفاده از پارامتر فاصله نمی توان پراکندگی نمونه ها را به طور کامل بیان کرد، و محل قرارگیری آنها نیز در بیان پراکندگی نمونه ها موثر است. بدین معنی که ممکن است دو نمونه که فواصل یکسانی از نمونه اصلی (نمونه تحت بررسی) دارند، وابستگی شان به آن نمونه یکسان نباشد. به عنوان مثال، ممکن است که یکی از آنها کاملا به نمونه اصلی وابسته باشد و دیگری کاملا مستقل از آن باشد. از سوی دیگر، این وابستگی ها با ترکیب خطی آنها مرتبط است. چرا که در حالت ایده آل انتظار می رود نمونه های یک کلاس، کاملا ترکیبی خطی از یکدیگر باشند و نمونه های کلاس های متفاوت کاملا مستقل از هم باشند. از این رو، ترکیب خطی بین نمونه ها در تعیین پراکندگی ها موثر خواهد بود. در پژوهش حاضر، با استفاده از پارامتر مهم ترکیب خطی، نتیجه روش استخراج ویژگی غیرپارامتریک وزن دار بهبود یافته است. نتایج نشان می دهند که روش ارایه شده در اکثر کلاس ها و به ویژه در کلاس های بحرانی که تشابه طیفی بالایی نسبت به هم دارند، بهتر از روش استخراج ویژگی غیرپارامتریک وزن دار عمل کرده است. بهترین نتیجه به دست آمده دارای دقت کلی بیش از 82 درصد با ضریب کاپایی بهتر از 80 درصد بوده است.

این مقاله روشهای ناپارامتری بیزی را مرور می کند و درباره اینکه چگالی های پیشگویی پارامتری را چگونه می توان با استفاده از ایده های ناپارامتری ساخت، بحث می کند.

به منظور تصمیم گیری مناسب جهت اجرای اقدامات مدیریتی نیاز است تا علاوه بر خروجی مدل دامنه عدم قطعیت آن نیز برآورد گردد. در تحقیق حاضر کارایی روش های ناپارامتریک LEC (Local Errors and Clustering)، رگرسیون چندک و جنگل تصادفی در برآورد عدم قطعیت مدل یکپارچه HBV در حوضه چهل چای استان گلستان بررسی گردید. پس از بهینه سازی پارامترهای مدل HBV با استفاده از روش تکامل تصادفی جوامع، مدل برای دوره های واسنجی و صحت سنجی اجرا و مقادیر باقیمانده ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد با در نظر گرفتن متغیرهای دبی برآوردی، دبی مشاهداتی، مقدار بارش و مقادیر باقیمانده ها در حوضه مورد مطالعه داده های ورودی در چهار خوشه فازی قرار می گیرند. نتایج برآورد عدم قطعیت نشان داد بزرگترین و کوچکترین مقدار دامنه عدم قطعیت به ترتیب توسط روش های LEC در حالتی که توسط ماشین بردار رگرسیون آموزش دیده باشد و روش جنگل تصادفی، بدست آمده است. با توجه به مقادیر شاخص های ارزیابی PICP (Prediction Interval Coverage Probability)، MPI (Mean Prediction Interval) و(Average Relative Interval Length) ARIL بهترین عملکرد مربوط به روش رگرسیون چندک و سپس روش LEC در حالتی که آموزش داده نشده است، بود. در مقایسه با روش های ناپارامتریک، روش(Generalized Liklihod Uncertainty Estimation) GLUE با توجه به مقادیر هر سه معیار ارزیابی عملکرد مناسبی نداشت.

یکی از روش هائی که می توان به کمک آن سیر تحولات بارندگی را در گذشته و حال بررسی نمود، آنالیز روند سری های زمانی در مقیاس های مختلف زمانی است. هدف اصلی در این تحقیق بررسی روند سری های زمانی بارش در مقیاس های فصلی و سالانه ایران زمین با استفاده از روش ناپارامتریک برآورد کننده شیب سنس است. برای بررسی این روند و در جهت دستیابی به یک الگوی مناسب در این زمینه، داده های مربوط به جمع بارش ماهانه 44 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک برای یک دوره آماری 33 ساله (2008-1976) از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. بر اساس این روش مشاهده گردید که هیچ گونه روند معناداری در سطح احتمالاتی 0.05 در جمع بارش های فصل بهار ایران مشاهده نگردیده است و در فصل پائیز نیز تنها ایستگاه سنندج دارای روند کاهشی معنادار بوده است. در فصل تابستان نیز در سه ایستگاه نوژه همدان، سقز و زنجان شاهد روندهای افزایشی معناداری در سطح احتمالاتی 0.05 بوده ایم. اما بارش فصل زمستان نسبت به دیگر فصول شاهد بیشترین تغییرات در روند بوده است به طوری که 5 ایستگاه گرگان، کرمان، خوی، سنندج و زنجان در این فصل روند کاهشی معناداری را در سطح احتمالاتی 0.05 داشته اند. روند بارش سالانه نیز حاکی از روند کاهشی معنادار در سطح احتمالاتی 0.05 درصد در 11 ایستگاه از مجموع 44 ایستگاه مورد مطالعه است. تجمع ایستگاه های دارای روند کاهشی در غرب، شمال غرب و شرق ایران می تواند نشانه هائی از تغییر شرایط بارشی در این قسمت از ایران باشد. لذا توجه خاص به تغییرات رخ داده در غرب و شمال غرب ایران می تواند حائز اهمیت باشد.